GASTRIC BYPASS

Het werkt zowel restrictief (beperkte inname van voedingsstoffen) als malabsorptief (mindere opname van voedingsstoffen). Een kleine voormaag of pouch van 20 à 30cc wordt gecreëerd waardoor er een snellere verzadiging optreedt. Deze pouch wordt geconnecteerd met een dundarmlis waarlangs het voedsel getransporteerd wordt en waar pas na 150cm verteringssappen (van de grote restmaag, pancreas en gal) erbij komen met start van de vertering (= malabsorptieve effect).      

Het grootste gewichtsverlies vindt plaats in het eerste jaar na de ingreep met 15% van het oorspronkelijke gewicht na 3 maanden, 20 à 25% na 6 maanden, 30 à 30% na 12 maanden. Een (kleine) gewichtstoename van 5% na het tweede postoperatieve jaar is heel normaal.

De gastric bypass heeft als voordeel dat zowel volume-eters als sweeteaters (= snoepers) in aanmerking komen (door de verminderde opname van suikers). Reflux-klachten kunnen verminderen of verdwijnen en patiënten ontwikkelen geen (stinkende) diarree gezien het grootste deel van de dunne darm instaat voor de vertering. Tenslotte is een gastric bypass volledig omkeerbaar.

Dumping syndroom is één van de belangrijkste nevenwerkingen na een gastric bypass. Hierbij ontstaat misselijkheid, hartkloppingen, zweten, duizeligheid… kort na het eten van suiker- of vetrijke voeding of te veel/snelle voedingsinname. De klachten verdwijnen meestal spontaan (verbeteren vaak door platliggen). De behandeling bestaat in eerste instantie uit dieetaanpassingen en bij onvoldoende resultaat kan gestart worden met medicatie (antidiabetica of somatostatine).

Vitamine- en/of mineralentekort (ijzer, vit B12, foliumzuur…) wordt vermeden door dagelijks een multivitamine in te nemen.

Haarverlies en/of broze nagels kan optreden vanaf de 3e maand postoperatief door sterke en snelle vermagering; dit recupereert spontaan 9 maanden na de ingreep.

Tenslotte wordt het uitvoeren van een gastroscopie of ERCP via de klassieke manier (via de mond) bemoeilijkt doordat de pouch afgesloten is van de restmaag.

Een naadlekkage, nabloeding, abces, thrombo-embolie… zijn de belangrijkste complicaties die kunnen optreden tijdens of kort na de ingreep. Op lange termijn zijn maagzweren, galstenen en een interne herniatie of obstructie de meest voorkomende verwikkelingen.

SLEEVE GASTRECTOMIE

Dit is een restrictieve ingreep waarbij ongeveer 60 tot 85 % van de maag wordt weggenomen. Hierdoor ontstaat een maagtubulus of buismaag van ongeveer 100 à 150cc die ervoor zorgt dat minder voedsel opgenomen kan worden. Bovendien wordt het deel van de maag die ghreline (= hongerhormoon) produceert, verwijderd waardoor er minder honger wordt ervaren. Enkel volume-eters zonder reflux en zonder maagbreuk komen in aanmerking evenals extreem zware patiënten als eerste chirurgische stap ter voorbereiding op een gastric bypass.

Een sleeve gastrectomie heeft als voordeel tov een gastric bypass dat er geen dumping kan veroorzaakt worden gezien de maaguitgang (pyloor) intact blijft.

De belangrijkste risico’s zijn een naadlekkage, abces of bloeding... Op lange termijn kunnen er vitaminetekorten optreden. Ook kan het gewicht opnieuw terug toenemen indien men na de ingreep een ongezonde levensstijl op nahoudt.

Na 12 maanden wordt een gemiddeld gewichtsverlies tot 30 % verwacht. Een sleeve is niet omkeerbaar.

GASTRIC BANDING OF MAAGRING

Bij deze restrictieve ingreep wordt rond het bovenste deel van de maag een silicone band geplaatst die via een katheter verbonden is aan een onderhuids poortje. Langs dit poortje kan vloeistof ingespoten worden om de band te vullen. Hierdoor wordt een kleine voormaag gecreëerd waar slechts een beperkte hoeveelheid voedsel in terecht kan (gemiddeld 20ml).

Gezien vervroegde verzadiging van voornamelijk vast voedsel is de ingreep voornamelijk geschikt voor volume-eters. De vertering verloopt verder normaal zodat sweet-eaters geen baat hebben gezien zoetigheden nog vrij vlot doorheen de band kunnen passeren.

Gezien de lange termijnresultaten van de maagband vaak bedroevend zijn en frequent complicaties (zoals slipping, erosie, infectie van de band) voorkomen, wordt de maagband actueel slechts in uitzonderlijke gevallen geplaatst.